wywikłać się

wywikłać się: wywikłać się {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIIa, wywikłać sięam się, wywikłać sięa się, wywikłać sięają się {{/stl_8}}{{stl_7}}'wyplątać się, wydostać się z czegoś, uwolnić się od czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wywikłać się z trudności, kłopotów, tarapatów. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

wywikłać — dk I, wywikłaćam, wywikłaćasz, wywikłaćają, wywikłaćaj, wywikłaćał, wywikłaćany «wydostać kogoś z czegoś, zwykle z trudnej, przykrej sytuacji; wyplątać» Wywikłać kogoś z kłopotów. wywikłać się «wydostać się z czegoś, zwykle z trudnej, ciężkiej… … Słownik języka polskiego
wymotać — dk I, wymotaćam, wymotaćasz, wymotaćają, wymotaćaj, wymotaćał, wymotaćany rzad. wymotywać ndk VIIIa, wymotaćtuję, wymotaćtujesz, wymotaćtuj, wymotaćywał, wymotaćywany «wyplątać coś zamotanego; wydobyć, wydostać coś z gmatwaniny czegoś» wymotać… … Słownik języka polskiego
rozplątać — dk IX, rozplątaćplączę, rozplątaćplączesz, rozplątaćplącz, rozplątaćał, rozplątaćany rozplątywać ndk VIIIa, rozplątaćtuję, rozplątaćtujesz, rozplątaćtuj, rozplątaćywał, rozplątaćywany «rozsupłać coś, co było splątane, związane; rozwiązać,… … Słownik języka polskiego
kłopot — m IV, D. u, Ms. kłopotocie; lm M. y «trudna, skomplikowana lub przykra sytuacja, budząca niepokój, zmuszająca do szczególnych zabiegów, starań, wymagająca jakiegoś działania» Duży, mały, niemały, straszny, wielki kłopot. Drobne kłopoty. Kłopoty… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias